Beweging en fagocytose bij Ammonia beccarii, een foraminifeer (protist)
Dit (versneld) filmpje laat de glijbeweging zien van Ammonia beccarii uit sediment van de Waddenzee en het transport van deeltjes langs zijn pseudopodia.
Ammonia is een eencellig organisme dat behoort tot de orde van de foraminiferen (betekent gaatjes-dragende, kort ook forams genoemd), een ondergroep van de Protozoa (de " als dier uitziende protisten"). Forams bouwen een beschermende schild of schelpje van calciumcarbonaat, siliciumoxide of organisch debris. De schild van de meeste soorten bestaat uit meerdere kamers, genoemd locules. De foram groeit door steeds grotere locules te vormen. De schild bevat meestal talrijke kleine gaten waardoor bewegelijke draadvormige uitsteeksels van protoplasma uit kunnen stulpen, de zogenaamde pseudopodia. De forams gebruiken hun pseudopodia om te bewegen en om deeltjes te vangen en naar zich toe te brengen. Die deeltjes worden vervolgens via fagocytose als voedsel opgenomen. Forams leven als benthos (op de bodem) of als plankton (vrij zwevend) in zoute en brakke wateren. De oudste eenduidige forams zijn 550 miljoen jaren oud (bron: http://www.paleontology.uni-bonn.de/mitarbeiter/langer/FORAMINI.HTM ). De schelpjes worden vaak als fossiel teruggevonden in gesteenten. Deze fossielen zijn van belang voor geologische bepalingen, bijvoorbeeld voor de datering van sedimenten of de evaluatie van climatologische veranderingen.
Onderzoek: Sandra Langezaal, Biogeologie (KUN)
Beelden/webtekst: Afdeling Gemeenschappelijk Instrumentarium (E.S. Pierson, B. van der Linden)
|