Zoek Sitemap   
English    
Afzender
Radboud UniversiteitFaculteit der NWIBiologieHOMEWEBMODULES > Elektronenmicroscopie (EM)

Elektronenmicroscopie (EM)

Transmissie elektronen microscoop

Meer informatie en plaatjes over preparatie in TEM
Met elektronenmicroscopie (EM) worden structuren zichtbaar gemaakt die zo klein kunnen zijn als 1 nm (één nanometer, is een duizendste micrometer, oftewel een miljoenste millimeter, oftewel een miljardste meter). Hierbij wordt gebruik gemaakt van een bundel elektronen die het monster bombardeert.
 
Globaal wordt er verschil gemaakt tussen twee EM technieken:
 
  • Transmissie Elektronen Microscopie (doorlatend - TEM). Met TEM wordt de binnenkant en contours van objecten (weefsels, cellen, virussen) zichtbaar gemaakt.
     
  • Scanning Elektronen Microscopie (SEM). Met SEM wordt de oppervlakte van weefsels, macromoleculaire aggregaten of materialen in beeld gebracht

Meer over hoe een EM werkt...
Scanning elektronenmicroscoop

Naar de virtuele FESEM simulator en voorbeelden van toepassingen van een SEM.

 

 
Voorbeeld van TEM en SEM beelden
TEM maakt het mogelijk om hoge resolutie (± 1 nm) opnamen te maken van de innerstructuur van objecten, bijv. cellen, of van van de hele structuur van ultradun materiaal (< 1 µm, zoals virussen en aggregaten van macromoleculen). Meestal vergt TEM dat het materiaal (bijv. cellen) vooraf gesneden is in uiterst dunne plakjes en 'gekleurd' is met zware metalen. Bij SEM wordt een beeld van de oppervlakte van het object gemaakt. Dat beeld ontstaat doordat de elektronen die het monster volgens een scanning beweging bombarderen aan de oppervlakte secundaire elektronen vrijmaken.
voorbeeld van TEM van een plantencel: worteltop cel
voorbeeld van SEM: vis kieuwen
Plantencel (worteltop) opgenomen met een Transmissie Elektronenmicroscoop (TEM)
Opname: A.M. Wolters-Arts, Radboud Universiteit Nijmegen.
Kieuwbogen van een vis, de slijkspringer (Periophthalmus argentilineatus) opgenomen met een Scanning Elektronen Microscoop (SEM)
Opname: G. Kruitwagen en H.P.M. Geurts, Radboud Universiteit Nijmegen.

 

laatst aangepast: 26 nov 2010