Xeromorf

Planten met xeromorfe bladeren zijn aangepast aan een droge atmosfeer, de bladeren zijn zo gestructureerd dat ze het waterverlies zoveel mogelijk beperken.Deze kenmerken zijn deels onafhankelijk van de beschikbaarheid van wateren berusten vooral op de lage luchtvochtigheid. Xeromorfe kenmerken zijn: een dikke cuticula, een meerlagige epidermis en weinig huidmondjes, die zich alleen aan de onderzijde van het blad bevinden. De huidmondjes zijn vaak verzonken en worden dan cryptomeer genoemd. Vaak zijn er additionele voorzieningen om het waterverlies tegen te gaan, bijvoorbeeld door beharing. In een aantal gevallen gaan ook andere cellen dan de sluitcellen, meestal de buurcellen, deelnemen aan het openen en sluiten van de huidmondjes. Soms ontstaat daarbij een soort "dubbele deur" systeem.
 
Zie hieronder voorbeelden van bladeren van xeromorfe planten: angospermen zoals de Oleander (Nerium oleander) en de Amerikaanse liguster, en een gymnosperm zoals de Grove den.
 

Xeromorfe Angiospermen: Oleander
Dwarsdoorsnede door het blad van de oleander: 1 cuticula, 2 boven epidermis, 3 palissade parenchym, 4 spons parenchym, 5 luchtholtes in spons parenchym, 6 vaatbundeltjes, 7 onderepidermis, 8 holte, 9 haren, 10 huidmondjes

 

Xeromorfe Angiospermen
Klik op de plaatjes voor doorlinking naar grotere afbeelding
Oleander
Boven- en onderkant blad	Overzichtsdoorsnede blad	Detail doorsnede bovenkant blad	Detail holte met haren
Amerikaanse liguster
Liguster struik	Close-up bladeren	Bovenkant blad	Onderkant blad
Overzichtsdoorsnede blad	Uitvergroting doorsnede	Detail huidmondje